Temel Yaşam Desteği: “Acil Durumlarda Hayat Kurtarma Rehberi”
Temel Yaşam Desteği:
Hayatı kurtarmak amacı ile hava yolu açıklığı sağlandıktan sonra, solunumu ve/veya kalbi durmuş kişiye yapay solunum ile akciğerlerine oksijen gitmesini, dış kalp masajı ile de kalpten kan pompalanmasını sağlamak üzere yapılan ilaçsız müdahalelerdir.
Uygulama Protokolü
- Hava Yolu Açıklığının Sağlanması:
- Hasta/yaralı sert bir zemine sırt üstü yatırılır.
- Baş geri, çene yukarı pozisyonu uygulanarak dilin hava yolunu tıkaması önlenir. Bunun için bir el alın üzerine, diğer el çene kemiğinin altına yerleştirilerek baş hafifçe geriye doğru itilmelidir.
- Solunum Değerlendirmesi:
- 5-10 saniye boyunca hastanın solunumu “bak-dinle-hisset” yöntemiyle değerlendirilir. Yani, göğüs hareketleri gözlemlenir, nefes sesi dinlenir ve nefesin yanağa temas edip etmediği hissedilir.
- Normal solunum yoksa ya da hasta nefes almıyorsa, hemen 2 kurtarıcı soluk verilir. Soluk verirken, hastanın burun delikleri kapatılır, ağızdan ağıza tam temas sağlanarak akciğerlere hava gönderilir. Her nefes yaklaşık 1 saniye sürmelidir ve göğüsün yükselip yükselmediği kontrol edilmelidir.
- Göğüs Basısı (Kompresyon) Uygulaması:
- Eller üst üste konarak göğsün ortasına (sternumun alt yarısına) yerleştirilir.
- Dirsekler bükülmeden, vücut ağırlığı kullanılarak sert ve hızlı bir şekilde 30 kompresyon yapılır. Yetişkinlerde göğüs 5-6 cm, çocuklarda yaklaşık 5 cm ve bebeklerde 4 cm derinliğe kadar bastırılmalıdır.
- Bası hızı, dakikada 100-120 kompresyon olmalıdır.
- 30:2 Oranında Devam Ettirme:
- 30 göğüs basısından sonra 2 kurtarıcı soluk verilir. Bu döngü, hasta yeniden spontan solunuma başlayana veya profesyonel sağlık ekipleri gelene kadar sürdürülür.
- TYD sırasında otomatik eksternal defibrilatör (OED) varsa, cihazın talimatlarına uyulmalı ve gerektiğinde şok uygulanmalıdır.
Bu işlemler, hasta/yaralının yaşamsal belirtilerinde bir iyileşme olana kadar veya profesyonel yardım ulaşana dek kesintisiz devam ettirilmelidir.
25 Yorum