Temel Yaşam Desteği: “Acil Durumlarda Hayat Kurtarma Rehberi”

Temel Yaşam Desteği:

Hayatı kurtarmak amacı ile hava yolu açıklığı sağlandıktan sonra, solunumu ve/veya kalbi durmuş kişiye yapay solunum ile akciğerlerine oksijen gitmesini, dış kalp masajı ile de kalpten kan pompalanmasını sağlamak üzere yapılan ilaçsız müdahalelerdir.

Uygulama Protokolü

1. Hava Yolu Açıklığının Sağlanması:
   • Hasta/yaralı sert bir zemine sırt üstü yatırılır.
   • Baş geri, çene yukarı pozisyonu uygulanarak dilin hava yolunu tıkaması önlenir. Bunun için bir el alın üzerine, diğer el çene kemiğinin altına yerleştirilerek baş hafifçe geriye doğru itilmelidir.
2. Solunum Değerlendirmesi:
   • 5-10 saniye boyunca hastanın solunumu “bak-dinle-hisset” yöntemiyle değerlendirilir. Yani, göğüs hareketleri gözlemlenir, nefes sesi dinlenir ve nefesin yanağa temas edip etmediği hissedilir.
   • Normal solunum yoksa ya da hasta nefes almıyorsa, hemen 2 kurtarıcı soluk verilir. Soluk verirken, hastanın burun delikleri kapatılır, ağızdan ağıza tam temas sağlanarak akciğerlere hava gönderilir. Her nefes yaklaşık 1 saniye sürmelidir ve göğüsün yükselip yükselmediği kontrol edilmelidir.
3. Göğüs Basısı (Kompresyon) Uygulaması:
   • Eller üst üste konarak göğsün ortasına (sternumun alt yarısına) yerleştirilir.
   • Dirsekler bükülmeden, vücut ağırlığı kullanılarak sert ve hızlı bir şekilde 30 kompresyon yapılır. Yetişkinlerde göğüs 5-6 cm, çocuklarda yaklaşık 5 cm ve bebeklerde 4 cm derinliğe kadar bastırılmalıdır.
   • Bası hızı, dakikada 100-120 kompresyon olmalıdır.
4. 30:2 Oranında Devam Ettirme:
   • 30 göğüs basısından sonra 2 kurtarıcı soluk verilir. Bu döngü, hasta yeniden spontan solunuma başlayana veya profesyonel sağlık ekipleri gelene kadar sürdürülür.
   • TYD sırasında otomatik eksternal defibrilatör (OED) varsa, cihazın talimatlarına uyulmalı ve gerektiğinde şok uygulanmalıdır.

Bu işlemler, hasta/yaralının yaşamsal belirtilerinde bir iyileşme olana kadar veya profesyonel yardım ulaşana dek kesintisiz devam ettirilmelidir.